سیب زمینی از کاشت تا برداشتبه همراه تصاویر دیدنی

سیب زمینی از کاشت تا برداشت

چنانچه غذای شما اندکی شور شد، تکه های سیب زمینی را درآن بریزید تا نمک اضافی را به خود جذب کند.

"صراط" - نام علمی‌سیب زمینی solanum tubersum می باشد (solanum برگرفته از کلمه لاتین به معنی "آرام بخش"است). سیب زمینی یک گیاه یک ساله از خانواده (solanacea) میباشد. گوجه فرنگی، بادمجان و فلفل ها نیز جزو همین خانواده محسوب میگردند.
به گزارش سرویس اجتماعی صراط هندی ها در حدود هـزار سـال پـیـش نخـستـیـن مـــردمانی بودند که سیب زمـیـنــی را در آمریکای جنوبی در پرو کشت دادند. این توبرکولها از زمانی که اسپانیولیها به کشورهای آمریکای جنوبی مانند پرو ، بولیوی و شیلی قدم نهادند شناخته شدند و در قرن شانزدهم کشورهای انگلستان ، هلند ، اسپانیا ، ایتالیا و فرانسه از توبرکولهایی که از آمریکا آورده شده بود سیب زمینی را بدست آوردند. در آن زمان به علت عقاید و نظرات خاصی که علیه کشت سیب زمینی وجود داشت کشت آن رونق چندانی نیافت ولی پس از تبلیغات و فعالیتهایی که از طرف شخصی به نام Parmentier صورت گرفت کشت آن رونق و توسعه یافت تا امروز که به پایه کنونی رسیده است.

آنتوان آگوستین پارمنتیر (Montdidier آگوست 12، 1737 - دسامبر 13، 1813)

بیش از هـزار گـونه سیـــب زمینی در سراسر جهان وجود دارد. نام نخست سیب زمینی (batata) بوده است که اسپانیایی ها آن را در قرن 16 به (potato) تغییر دادند. سیب زمینی خوراکی در واقع قسمت غده مانند(tuber) ساقه زیرزمینی گیاه سیب زمینی میباشد. 2نقش غده سیب زمینی ذخیره غذایی گیاه و خاستگاه نسل بعدی سیب زمینی ها میباشد.

انواع سیب زمینیسیب زمینی ها بر اساس طعم، اندازه، شکل، رنگ و میزان محتوای نشاسته ای به انواع گوناگونی تقسیم بندی میگرند. پوست سیب زمینی به رنگهای زرد، قهوه ای، صورتی، قرمز و ارغوانی (آبی) موجود میباشد. خود سیب زمینی نیز یا سفید است و یا همرنگ پوست خود.



1- سیب زمینی پوست قهوه ای (russet): پوست قهوه ای و درون سفید دارد. شکل آن کشیده است و سطح آن زبر و ناهموار است. میزان نشاسته آن زیاد و آب کمتری دارد. بهترین سیب زمینی برای سرخ کردن و پختن میباشد.

2- سیب زمینی با پوست زرد (yu con): پوست زرد رنگ دارد و طعم کره میدهد.برای پختن و تهیه پوره مناسب است.

3- سیب زمینی شیرین (sweet): دارای مغز زرد، سفید و یا نارنجی رنگ است. ارزش تغذیه ای بالایی دارد.

4- سیب زمینی های انگشتی (finger):کوچک و باریک هستند.

5- سیب زمینی قرمز:پوست قرمز و درون سفید دارد. برای آب پز کردن، بخار پز کردن و تنوری کردن مناسب است.

ترکیبات سیب زمینی

80 درصد سیب زمینی را آب، 20 درصد آن را مواد جامد (عمدتا نشاسته) و 0.5 درصد آن را سلولز تشکیل میدهد.

ترکیب شیمیایی
توبرکول تازه سیب زمینی در حدود 60 درصد وزن خود آمیدن دارد و با این آمیدن مقداری مواد پروتئیک وجود دارد که میزان آن متغیر بوده و معمولا کم است. سولانین به مقدار خیلی کم و بی‌ضرر در سیب زمینی وجود دارد ولی در سیب زمینیهای سبز شده مقدار آن زیاد می‌شود و مصرف این قبیل سیب زمینیها را خطرناک بسازد. کمی کولین نیز در سیب زمینی یافت می‌شود. نسبت مواد پروتئیک و نشاسته در سیب زمینی حائز اهمیت زیادی است.

چون بطوری که می‌دانیم در میان انواع متعدد سیب زمینیهایی که شناخته شده‌اند. بعضی از آنها هنگام پختن از هم باز و متلاشی می‌شوند. علت متلاشی نشدن سیب زمینیهای دسته دوم همان وجود مقدار زیادتری مواد پروتئین در آنها است که بر اثر پختن منعقد و سفت شده موجب مقاومت بیشتر سیب زمینی در مقابل گرما می‌گردند در چنینی حالتی نسبت مواد ازته تام موجود در سیب زمینی به نشاسته حداقل 0.12 است. اگر نسبت مواد ازته کمتر از این مقدار باشد سیب زمینی در اثر حرارت متلاشی می‌شود.

با توجه به خواص سیب زمینی و اینکه این ماده غذایی برای حفاظت در برابر بیماریهای قلبی و عروقی و ساختن سلولهای عصبی بسیار مفید است غذاهایی حاوی این ماده را به شما توصیه می‌کنیم.

ارزش تغذیه ای 100 گرم سیب زمینی خام:

آب 82 گرم

کالری 70 کیلو کاری

پروتئین 2 گرم

کربوهیدرات 19 گرم

چربی 0.1 گرم

تیامین 0.11 میلی گرم

ریبوفلاوین 0.04 میلی گرم

ویتامین B6 0.25 میلی گرم

ویتامین C 19 میلی گرم

نیاسین 1.2 میلی گرم

آهن 1.8 میلی گرم

کلسیم 9 میلی گزم

منیزیوم 10 میلی گرم

منگنز 0.25 میلی گرم

مس 0.35 میلی گرم

فسفر 26 میلی گرم

پتاسیم 500 میلی گرم

سدیم 204 میلی گرم

فیبر 3 گرم

کلسترول 0 گرم

نکته: سیب زمینی شیرین منبع بسیار خوب ویتامین A و C میباشد. در سیب زمینی های دیگر میزان ویتامین A بسیار ناچیز است. سیب زمینی شیرین حاوی ترکیب اکسالات است بنابراین افرادی که دچار ناراحتی های کلیه و کیسه صفرا میباشند باید از مصرف آن خودداری کنند. همچنین اکسالات در جذب کلسیم تداخل ایجاد میکند. بنابراین افرادی که دچار فقر کلسیم هستند، باید حداقل 2 ساعت پس از مصرف مکمل های کلسیم سیب زمینی شرینی مصرف کنند.

نکته: سیب زمینی دارای شاخص گلیسمیک بالایی میباشد.بدین معنی که سطح قند خون را به سرعت بالا میبرد.بنابراین بیماران دیابتی بایستی تحت نظر پزشک خود از سیب زمینی استفاده کنند.

نکته: سیب زمینی منبع خوبی از ویتامین C، ویتامین B6، پتاسیم، منگنز، مس و فیبر است.

نکته: سیب زمینی یک ماده غذایی مغذی و کم چرب است. سیب زمینی آب پز، بخار پز، تنوری و کباب شده بهترین شکل مصرف سیب زمینی می باشند.

نکته: سیب زمینی حاوی مواد آنتی اکسیدان بوده و خاصیت ضد سرطانی و محافظت از قلب و عروق را دارا است.

نکته: سیب زمینی حاوی ترکیباتی موسوم به KUKOAMINES میباشد که باعث کاهش فشار خون میگردد.

سیب زمینی تنوری

هضم سیب زمینی

نشاسته(starch) یک کربوهیدارت کمپلکس و نامحلول در آب است. نشاسته از ترکیب دو پلی ساکارید به نامهای آمیلوز(AMYLOSE) و آمیلو پکتین(AMYLOPECTIN) تشکیل یافته است. هر دو این آنها پلی مرهای گلوکز میباشند. یک زنجیره پلیمر نشاسته نمونه از 2500 مولکول گلوکز تشکیل یافته است. نشاسته در بدن انسان قابل هضم میباشد. ابتدا نشاسته در دوازدهه توسط آنزیم آمیلاز(AMYLASES) به مالتوز تبدیل میشود. سپس مالتوز در روده باریک توسط آنزیم مالتاز به گلولکز تبدیل میگردد.

سیب زمینی از دانه های نشاسته محصور در یک پوشش سلولزی تشکیل شده است. از آنجایی که بدن انسان قادر به هضم سلولز نمیباشد. از این رو مصرف سیب زمینی خام، حتی اگر بطور کامل هم جویده شود از سراسر لوله گوارش بدون آنکه هضم گردد، خواهد گذشت. بنابراین مصرف سیب زمینی خام هیچگونه ارزش غذایی نخواهد داشت. اما اگر سیب زمینی پخته شود پوشش سلولزی آن پاره شده و محتویات آن(نشاسته و مواد مغذی) میتواند هضم گردد. همچنین با پختن سیب زمینی دانه های نشاسته با جذب آب حجیم تر میگردند.

سموم موجود در سیب زمینی

دو گلیکو آلکالوئید تلخ مزه و سمی بنامهای سولانین(SOLANINE) وچاکونین(CHACONINE) در برگها ، میوه ها، گلها، و ساقه های سیب زمینی وجود دارد. سولانین به عنوان سیستم دفاعی گیاه عمل کرده و گیاه سیب زمینی را از شر آفات و بیماریها مصون میدارد. میزان بسیار اندکی سولانین در پوست و زیر پوست سیب زمینی وجود دارد، که میزان مجاز آن 0.2mg/g میباشد. اما هنگامی که سیب زمینی در معرض نور قرار میگیرد، این میزان میتواند تا 1mg/g افزایش یافته و ایجاد مسمومیت کند. سولانین اغلب در پوست و حداکثر تا 3 میلی متر زیر پوست تجمع می یابد.

نکته: سیب زمینی تلخ مزه به معنای افزایش سطح سولانین در آن است. (البته میتواند به علت افزایش قند نیز باشد)

نکته: برگ و میوه سیب زمینی حاوی سولانین میباشد که خاصیت مخدری و آرام بخشی دارد. اما مشروط بر اینکه به عنوان ضماد استفاده گردد.

نکته: سرخ کردن سیب زمینی تا دمای 170 درجه سانتی گراد سولانین را تا حد زیادی نابود میسازد. (اما پختن در مایکروویو و آب پز کردن تاثیری ندارد)

نکته: علایم مسمومیت با سولانین: سردرد، سرگیجه، تهوع، استفراغ، تب، زردی، کاهش حرارت بدن، فلج، اسهال، دل پیچه، کما و حتی مرگ.

نکته: مصرف سیب زمینی خام بشرطی که پوست کنده باشد سمی نیست اما ایجاد نفخ میکند.

علت سبز شدن رنگ پوست سیب زمینی:

هنگامی که سیب زمینی در معرض نور قرار میگرد، رنگدانه های سبزی روی پوست آن تشکیل میشود، که همان کلروفیل است. اما این سبز شدن افزایش سطح سولانین را نیز در پی دارد. بنابراین لکه های سبز رنگ پوست سیب زمینی را حتما قبل از مصرف جدا کنید.

آیا پوست سیب زمینی مغذی است؟

بله. بیشترین میزان فیبر سیب زمینی و بیشتر ویتامینهای آن در مجاورت پوست سیب زمینی قرار دارد. بنابراین مصرف سیب زمینی با پوست توصیه میگردد. (مشروط بر اینکه قسمت های سبز آن را گرفته و پوست را کاملا شسته باشید)

علت قهوه ای شدن سیب زمینی پوست کنده چیست؟

سیب زمینی پوست کنده و قطعه قطعه شده در معرض هوا قهوه ای رنگ میشود. علت تغییر رنگ وجود آنزیم تیروزیناز tyrosinase در سیب زمینی است که با اکسیژن هوا و همچنین فنولهای حاوی آهن موجود در خود سیب زمینی واکنش نشان میدهد. بریدن سیب زمینی باعث آسیب دیواره سلولی و آزاد شدن این آنزیم میگردد. این واکنش اکسیداسیون را میتوان با غیر فعال کردن آنزیم تیروزیناز با حرارت، کاهش ph سطح سیب زمینی (آب لیمو ترش، سرکه و دیگر اسیدها) و یا کاهش اکسیژن هوا (با قرار دادن سیب زمینی در ظرف آب) به حداقل رساند.


نحوه انتخاب و خرید سیب زمینی

1-سیب زمینی های سفت را انتخاب کنید.

2-از خرید سیب زمینی های با پوست چروکیده، جوانه زده، نقاط نرم و شل، دارای لک های سبز و تیره خودداری کنید.

3-سطح سیب زمینی نباید دارای شکاف وبریدگی باشد.


نحوه نگهداری سیب زمینی

1-سیب زمینی ها را در مکانهای خنک، خشک و تاریک نگهداری کنید.

2-بهترین دمای نگهداری سیب زمینی 7-10 درجه سانتی گراد است. دمای بیش از این باعث جوانه زدن و چروکیده شدن سیب زمینی میشود.

3-سیب زمینی را در دمای اتاق میتوان تا 2 هفته نگهداری کرد.

4-سیب زمینی را در کنار پیاز نگهداری نکنید. چراکه گاز متصاعد شده از پیاز فساد سیب زمینی را سرعت می بخشد.

5-سیب زمینی را درون کیسه پلاستیکی نگهداری نکنید. سیب زمینی ها را در سبد و یا ظروفی که گردش هوا در اطراف آن بخوبی صورت میگیرد نگهداری کنید.

6-از نگه داری سیب زمینی در درون یخچال خودداری ورزید. چراکه در دماهای پایین نشاسته موجود در سیب زمینی به قند تبدیل میگردد. این امر باعث شیرین شدن سیب زمینی و تیره و قهوه ای رنگ شدن زود هنگام سیب زمینی ها هنگام پخت و سرخ کردن میشود.


نشاسته سیب زمینی
برای تهیه نشاسته سیب زمینی از انواع دیر رس آن استفاده می‌کنند، این سیب زمینیها را پس از شستن و رنده کردن به صورت پولپ درمی‌آورند و پولپ را وارد ظروفی می‌کنند که در آنجا از مواد خارجی سنگین که با آن مخلوط است جدا می‌شود و در جریان آب قرار می‌دهند. نشاسته سیب زمینی بدین ترتیب بوسیله آب گرفته شده و ایجاد نشاسته سبز Fecule Vetre می‌کند که بین 40 تا 50 درصد رطوبت دارد. آنگاه این نشاسته را به وسایل مکانیکی تحت فشار می‌گذارند و در اتو و با هوای گرم خشک می‌کنند. در این مورد نشاسته ای بدست می‌آید که بین 16 تا 18 درصد رطوبت دارد. دانه‌های آمیدن سیب زمینی ، بیضی شکل و ناف آن دارای دوائر متحدالمرکز است. بعضی از انواع آمیدنها نیز کوچکتر ، گرد و گاه بهم چسبیده هستند. قطر این دانه‌ها 15 تا 110 میکرون است.

نشاسته سیب زمینی

کشت سیب زمینیسولانوم توبروزوم گیاهی است پایا با برگهای متناوب ، مرکب و تکثیر آن از طریق کاشتن توبرکولها و یا قسمتهایی از توبرکول که دارای جوانه است صورت می‌گیرد. کشت این گیاه بیشتر در زمینهای شنی انجام می‌شود. توبرکولها را باید بدون آنکه روی یکدیگر انبار شوند در محل خشک و تاریک نگهداری کرد. خیساندن توبر کول در آب جوشان و بعد پاشیدن مقداری گرد آهک روی آنها و همچنین خیساندن آنها در آب نمک‌دار از جوانه زدن سیب زمینی جلوگیری می‌کند و یا آن را به تاخیر می‌اندازد. همچنین خیساندن توبر کولها در یک محلول دو درصد نفتالن- استات دو پتاسیم یا گذاشتن آنها در مجاورت بخارهای نفتالن- استات دو متیل موجب جلوگیری از جوانه زدن می‌شود.

سیب زمینی در مقابل سرما و یخ زدگی حساس است و یخ زدگی موجب می‌شود که ذخایر نشاسته‌های سیب زمینی قندی شده و به سیب زمینی یک مزه قندی و شیرین بدهد. آغاز جوانه زدن سیب زمینی توام با پیدا شدن رنگ سبز و افزایش مقدار سولانین در توبرکول است. شکل ظاهری سیب زمینی را ، توسعه زیاد و قابل توجه پارانشیم پوستی و مخصوصا ناحیه مغز که پر از آمیدن است بوجود آورده است. پوسته خاکستری رنگ خارجی سیب زمینی همان سوبر و حفره های موجود در روی سطح سیب زمینی یا چشمهای سیب زمینی محل جوانه ها است.

کشت سیب زمینی مورد تهدید آفتهای متعددی قرار می‌گیرد که از آنجمله می‌توان Phytophora Infestana ، Dorylore ، مواد پوسیدنی خشک یا مرطوب و ویروسهای فیلتران ، بیماریهای Mosaique و پیچ خوردگی را نام برد و بنابراین نکته مهم در کشت سیب زمینی پیدا کردن و کشت نژادهایی است که بتوانند در مقابل این آفتها مقاومت کنند. کشت مکرر توبرکول سیب زمینی موجب فساد گیاه می‌شود و باید گاهگاه از گیاهان تازه‌تر و نسلهای جدیدتری استفاده کرد. از طرف دیگر استفاده از سیب زمینیهای دست چین و انتخاب شده نیز کافی نیست برای رفع این اشکال دو راه حل پیشنهاد شده است.

راه حل اول کشت گیاه از دانه های هیبرید است. انواع سیب زمینیهایی که تاکنون شناخته شده‌اند از نظر Genotypique باهم اختلاف زیاد دارند و بر حسب شرایط متعدد ، دی ، تری ، تتراپلوئید و پلوئیدهای دیگر می‌باشند، در این میان فقط جنسهای Tetraploide بارور هستند. در سال 1925 تا 1935 هیئتهایی از کشورهای روسیه و آلمان در آمریکای جنوبی به مطالعه جنسها و گونه‌های مختلفی که در این سرزمین وجود داشت پرداختند و هیبریداسیونهای متعددی به منظور تهیه دانه‌هایی که برای کشت گیاه مورد استفاده واقع شود صورت گرفت. Magrou راه دیگری برای اجرای این منظور انتخاب کرد و طبق آزمایشهایی که قبلا انجام داده بود در بعضی از نواحی پیرنه گونه‌هایی را که توبرکول تولید نمی‌کردند کاشت و ملاحظه نمود که وقتی این گونه‌ها در کنار تاجریزی کاشته شده باشند ایجاد توبرکول می‌کنند.

همین حالت در گونه‌هایی که در نواحی کوهستانی و نقاطی که گیاهان آن مقدار زیادی Mycorhizes دارند مشاهده شده است. از طرف دیگر Magrou توانسته است از ریشه گونه‌های جوان گیاه در محیطی که بطور مصنوعی مقداری گلوکز یا گلیسیرین به آن اضافه شده (مخصوصا در تاریکی) توبرکولهای کوچکی بدست آورد. این توبرکولها ، توبرکولهای اولیه هستند که اگر آنها را به نقطه دیگری که زمین آن دارای مقدار زیادی میکوریز باشد انتقال و کشت دهیم توبرکولهای ثانویه ایجاد می‌کنند که درشت هستند.

پرورش سیب زمینی

---

پرورش گیاهان و میوه ها سیب زمینی 

سیب زمینی Pomme De Terre ، گیاهیست که از نظر قسمت خوراکی آن که غده های زیرزمینی گیاه بوده مملو از نشاسته است ، گیاهی دوساله و از نظر بوته و یا ساقه هوائی گیاهی یکساله محسوب می گردد .

سیب زمینی Pomme De Terre ، گیاهیست که از نظر قسمت خوراکی آن که غده های زیرزمینی گیاه بوده مملو از نشاسته است ، گیاهی دوساله و از نظر بوته و یا ساقه هوائی گیاهی یکساله محسوب می گردد .

محل اصلی و اولیه این گیاه قسمت هایی از آمریکای جنوبی بوده و از آن نقاط به گوشه و کنار جهان منتقل گردیده است .

سیب زمینی Pomme De Terre، به دلیل دارابودن نشاسته فراوان مصرف فوق العاده و روز افزونی دارد .

غده های زیر زمینی این گیاه را به صورت پخته در غذاها استفاده میکنند .

انواع مختلفی از سیب زمینی Pomme De Terre وجود دارد که به مصارف مختلف میرسند . لکن در این بحث صرفا انواعی که به مصرف خوراک انسان می رسند مورد توجه می باشد .

قسمت خوراکی این گیاه عبارتست از قسمت هایی از ساقه های زیر زمینی آن که اصطلاحا سیب زمینی نامیده می شود .

آب و هوا و خاک :

این گیاه اصولا محصول نواحی معتدل نسبتا مرطوب می باشد .

رطوبت هوا و خاک ، بخصوص در زمان گل کردن گیاه که همزمان با ایجاد غده ها می باشد در ازدیاد محصول موثر خواهد بود . این گیاه را نباید در زمین های سست شنی کاشت .

زمین های شنی رُسی مرطوب با رطوبت متوسط و کود کافی بهترین خاک برای کشت سیب زمینی Pomme De Terre می باشند .

به منظور کشت سیب زمینی Pomme De Terre ، از غده های این گیاه استفاده می کنند .

ولی اگر بخواهند انواع جدیدی ازاین گیاه بدست آورند به کشت بذر میپردازند .

لازم است توجه شود که برای کشت سیب زمینی Pomme De Terre ، در مناطق سردسیر از غده های محلی آن منطقه استفاده شود وهمچنین برای کشت در مناطقگرمسیر از غده های همان منطقه استفاده گردد .

زیرا غده های محصول منطقه گرمسیری به مقدار زیاد قوه نامیه خود را از دست می دهند .

روش کاشت :

برای کشت این گیاه ، ابتداء زمین را شخم می زنند و از کلوخ و سنگ پاک می کنند ( زمین هایی که دارای رُسِ زیاد باشند و یا رطوبت فوق العاده داشته باشند ، برای کشت سیب زمینی مناسب نخواهند بود ) .

وجین کردن زمین در طول رشد گیاه و خارج کردن علف های هرز از کنار بوته ها در برداشت محصول خوب اثر مستقیم خواهد داشت .

با توجه به شرایط زمین محل کشت بایستی کود لازم به خاک داده شود و خصوصا کود ازت یکی از کودهای مورد نیاز سیب زمینی Pomme De Terre می باشد .

کودهای دیگر مورد مصرف در کشت این گیاه عبارتند از : پتاس و فسفر که مصرف آنها برای تقویت و رشد غده ها ضرورت دارد .

در زمین هائی که قبلا مورد کشت قرار نگرفته و میزان مواد غذائی آن مواد موجود طبیعی آن می باشد ، اگر بخواهند این گیاه را بکارند لازم است به میزان ۱۵۰ کیلوگرم ازت و ۱۰۰ کیلوگرم فسفات و ۱۳۰ کیلو گرم پتاس در هکتار کود به زمین داده شود .

زمان مصرف کودها بترتیب کودهای فسفره و پتاسه را باید قبل از کاشت در بهار و کودهای ازتی را به عنوان کود سَرَک و در زمان به گل رفتن گیاه به زمین داد .

زمان کاشت این گیاه بستگی مستقیم به شرایط آب و هوای محل دارد .

برای بدست آوردن سیب زمینی Pomme De Terre زودرس علاوه بر زمان کاشت انتخاب نوع معینی از این غده ها ضرورت خواهد داشت .

در ایران کشت سیب زمینی Pomme De Terre در مناطق جنوبی از اواسط بهمن ماه تا اواخر اسفند ماه و در مناطق معتدل شمالی مانند : اطراف شهرستان قزوین ، کرج ، دماوند ، منطقه آذربایجان ، و شمال خراسان از اوایل فروردین ماه پس ازسپری شدن خطر سرمای بهاره شروع و تا اواخر فروردین ماه انجام خواهد گرفت .

برای کاشت سیب زمینی Pomme De Terre ، همانطور که قبلا گفته شد از غده های متوسط و سالم استفاده می شود .

در صورتی که سیب ها ( غده ها ) درشت باشند به منظور صرفه جویی هریک از سیب ها را به دو یا چند قسمت تقسیم نموده به ترتیبی که هر قسمت دارای چند جوانه ( چشمه ) سالم باشند و می کارند .

مسلما در صورتی که سیب ها در انبار جوانه بزنند پس از کاشت سریع تر رشد می کنند .

غده های( سیب های ) آماده شده برای کاشت را به فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر از یکدیگر روی ردیف هایی که فاصله آنها از یکدیگر ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر باشد زیر خاک می کنند .

( سیب هائی را که به چند قسمت تقسیم کرده اند قبل از کاشت بایستی در محلی سایه روی زمین پهن کرد تا قسمت بریده شده از یک لایه پوشش حفاظتی پوشیده شود و یا آن که وسیله خاکسترو خاکه زغال آن قسمت ها را پوشش داد )

پس از کاشت و زمانی که جوانه ها از خاک خارج شدند و شروع به رشد نمودند پای بوته ها را خاک می دهند که موجب ازدیاد محصول گردد .

برای هر ۱۰۰ متر مربع زمین ۱۵ تا ۲۰ کیلو گرم سیب زمینی Pomme De Terre کفایت می کند .

قبل از کاشت این گیاه ، زمین را آبیاری می کنند و زمانی که زمین خیس شد و اصطلاحا گاورو گردید ، سیب زمینی Pomme De Terre ها را می کارند و نوبت دوم آبیاری به دو هفته بعد موکول می گردد .

بطور کلی مزرعه سیب زمینی Pomme De Terre را تا زمان گل دادن بوته ها هفته ای یک نوبت آبیاری می کنند و پس از به گل نشستن گیاه آبیاری را کم می کنند .

حد اکثر برداشت محصول در هکتار ۲۵۰۰۰ کیلوگرم می باشد .

برداشت سیب زمینی Pomme De Terre ، بایستی پس از آن که کاملا برگ ها خشک شدند و ساقه ها زرد گردیدند انجام گیرد .