خداوندا
به من ایمـانی عطا کن
تا لطف و مصلحت تو را
در فراسوی درهای به ظاهـــر بسته دریابم...
خـــــــداوندا
با عشــــــق خود احاطه ام کن....
خدایا ....
باور کن این یکی دعــا نیست ؛
...
یه خواهشه ،
...
یه التمـــاسه !!!
مهـــربونی رو به قلب ما آدمـــا برگردون ... !!!
قــــــرار نیست که هـــمه ی دنیــــا شاعــــر بشوند یا نویســنده!!!!!
ولـــی برای هـــر انســـانی
گاهـــی لازم اســـت
بایســـــتد یک گوشــــه ای
به آســـمان خیـــــره شود
و خیـــــلی خیـــــلی آرام
بی هیـــــــچ واســـــطه ای!
به او بگویــــــد که:
دوســـــــتش دارد...
اگر در سرنوشت ما همه چیز از
قبل نوشته ای
آرامش حضور خداست
وقتی در اوج نبودن ها نابودت نمیکنه
وقتی نا گفته ها تو بی آنکه بگی میفهمه
وقتی نیاز نیست برای بودنش التماس کنی و غرورتو تا مرز نابودی پیش ببری
وقتی مطمئن باشی با اون هرگز تنها نخواهی بود
آرامش یعنی همین تو بی هیچ قید و شرطی خدا داری....
خدایـــــــــــــــا !!!!
به بزرگیـــــت قســـم …
توعکس های دست جمعی …
جای هیچ پدر و مـــــادری رو خــالی نذار …
آمیـــــن...
خدایا
اجازه هست ناصبوری کنم ؟
به خداییت قسم،
از صبوری خسته ام !
از فرباد هایی که در گلویم ماند و میماند،
از اشک هایی که شبها تنها بالشم
و تو شاهد ان هستی.
و از حرفهایی که
زنده ب گور گشت در گورستان دلم.
اسان نیست
در پس خنده های مصنوعی،
گریه های دلت را،
در پشت هزاران دروغ پنهان کنی!
خدایا ....
ارزوی پروازدارم.
صدایم را بشنو ای تنها امیدم...
مهربانی ساده است، ساده تر از آنچه فکرش را بکنی ؛
کافی است به خودت ایمان داشته باشی و به معجزه مهر ...