درنهایت بخشیدن را خواهی آموخت

دوقطره آب که به هم نزدیک شوند، تشکیل یک قطره بزرگتر میدهند

 اما دوتکه سنگ هیچگاه با هم یکی نمی شوند !

پس هر چه سخت تر و قالبی تر باشیم ،

فهم دیگران برایمان مشکل تر، و در نتیجه

امکان بزرگتر شدنمان نیز کاهش می یابد…

آب در عین نرمی و لطافت در مقایسه با سنگ ،

به مراتب سر سخت تر، و در رسیدن به هدف خود

لجوجتر و مصمم تر است

سنگ، پشت اولین مانع جدی می ایستد

اما آب … راه خود را به سمت دریا می یابد

در زندگی ، معنای واقعی

سرسختی، استواری و مصمم بودن را ،

در دل نرمی و گذشت باید جستجو کرد

گاهی لازم است کوتاه بیایی…

گاهی نمیتوان بخشید و گذشت…اما می توان

چشمان را بست و عبور کرد

گاهی مجبور می شوی نادیده بگیری…

گاهی نگاهت را به سمت دیگر بدوزی که نبینی….

ولی با آگاهی و شناخت

درنهایت بخشیدن را خواهی آموخت